U kent de beelden wel. Leerlingen en studenten hokken samen in bibliotheken om te studeren en toch niet het gevoel te hebben alleen te zijn in hun examentijd. Maar wie bekommert zich om de vele leraren die moederziel alleen, op de rand van een zenuwinzinking, zich door honderden examenexemplaren vol bedenkelijke schrijfsels worstelen?

SOM trekt zich het lot aan van de leraar, een bedreigde soort, die in deze tijden wel wat krachtvoer kan gebruiken. Kerstlichtjes, een knapperend, virtueel haardvuur, heerlijk gebak, verse soep en liters koffie en thee verzachtten het verbeterleed op onze eerste Verbetermarathon.

Leerstijlen bij leerlingen bestaan niet, verbeterstijlen duidelijk wel. Je hebt leraren die in stilte vaste rijtjes vragen afmalen en zichzelf alleen belonen met een koffie als alle exemplaren een keer door hun handen zijn gegaan. Anderen vinden dat ze taart verdienen na elk fout antwoord en proberen met wisselend succes de behoefte te onderdrukken om hun buur ervan te overtuigen dat ze het echt wel anders hadden uitgelegd.

Naarmate de dag vorderde, sloeg ook de vermoeidheid toe. Verbijsterde blikken zochten oogcontact met lotgenoten. Volwassen mannen kregen de slappe lach en flinke leraren veranderden in de pubers waar ze enkele weken geleden nog les aan gaven.

Gezellig samen verbeteren in de kantine van maakleerplek, het smaakte naar meer. Wordt ongetwijfeld vervolgd! Wie naar huis ging met een eigen SOM-koffiemok mag die de volgende keer meebrengen. Wie mee wil komen delen in het verbeterleed krijgt zijn eigen exemplaar.

Leef mee met de dappere verbetervreters in onze fotogalerij.

Tekst: Piet Creten   |   Foto’s, gebak en soep: Aysegül Akbal en Emmelien Monnens